Voor het aller- allerkleinste manneke

Twee weken geleden is mijn lieve buurvrouw-vriendinnetje Chantal bevallen van een zoontje en werden zij en haar vriend Marijn trotse ouders van hun kleine Gijs!

Gijs moest halsoverkop ter wereld komen na een zwangerschap van slechts 30 weken, en met tien weken te vroeg is het een piepklein en tenger ventje, maar o zo sterk!

Ik mocht gisteren kennis maken met Gijs, die op het moment dat ik binnenkwam op de prematuurafdeling heerlijk aan het buidelen was, huid op huid bij zijn mama, in diepe slaap. Het is een prachtventje met, hoe klein het nu nog is, alles erop en eraan, en hij doet het super goed.

Ik had Chantal gevraagd of hij iets nodig had op maat, want met zijn plusminus 30cm lengte zullen kleertjes e.d. niet in de reguliere winkels te vinden zijn.
Kleertjes heeft hij nu nog niet aan in zijn warme couveusehuisje, maar een stoere muts zag ze wel zitten.

Zo gezegd, zo gedaan. Twee mutsjes gemaakt, maatje 'grote mandarijn, kleine sinaasappel', aldus Chantal. :-)

Ook kocht ik een pakje (ook weer met een mutsje erbij) maat 56 waar hij voorlopig nog in verdrinkt, maar over een maand of twee wel lekker aan kan doen.

Als laatste een gebreid knuffelkatje erbij gedaan, gemaakt door mijn oma (die met haar 89 jaar nog altijd een echte brei fanaat is) om lekker in te knijpen.

Het was een gokwerkje, maar hij past de mutsjes nu precies! Phew.

Nu heb ik niet de scherpste foto's, want het licht was gedimd (dat slaapt een stuk lekkerder dat een felle TL-balk boven je hoofd).

Hee wat is dit? Ohh mijn duimpje.. 

(foto: Chantal Mertens)

(foto: Chantal Mertens)

En omdat hij natuurlijk keihard moet groeien zullen de mutsjes vast in no-time te klein zijn, maar dan laat ik wel een mutsje maatje 'grote sinaasappel, kleine grapefruit' onder de naaimachine vandaan rollen...